Foto: Western Michigan University
Donald Edwin Boven, kind van Groningse immigranten, speelde van 1949 tot 1954 in de NBA
De Dirk Kuijt van de NBA, zo zou je Don Boven (1925-2011) kunnen omschrijven. Net als de voetballer van Feyenoord is de gespierde basketballer bescheiden en zeker niet het grootste talent dat er is. Maar met zijn wilskracht en fysieke kracht weet hij het toch nog heel ver te schoppen.
Boven wordt geboren in het provinciestadje Kalamazoo, in de noordelijke staat Michigan. Zijn Groningse ouders strijken daar aan het einde van de negentiende eeuw neer. Waarschijnlijk ontvluchten hun families de Europese landbouwcrisis die onder meer op het Groningse platteland hard toeslaat. Boven beleeft in Kalamazoo een gelukkige jeugd. Hij speelt er honkbal, basketbal en football, en blinkt overal in uit.
Bovenal Amerikaan
In het huis van de Bovens klinken tijdens zijn kinderjaren nog geregeld Nederlandse woorden. Zijn zoon is echter de enige die ooit Nederland bezoekt. Vader Don is weliswaar trots op zijn Nederlandse wortels maar voelt zich bovenal Amerikaan. Als soldaat in het Amerikaanse leger helpt hij wel mee om Europa van de Duitsers te bevrijden maar zijn missie eindigt nog voor hij de Nederlandse grens bereikt, in de Belgische Ardennen.
Boven op de cover van een programmaboekje van de Milwaukee Hawks, tijdens het seizoen 1951-1952.
Foto: Brad Sayler
Na de oorlog studeert Boven aan de universiteit van Western Michigan, waar hij al snel bekendheid krijgt vanwege zijn basketbaltalent. Hoewel hij ook aanbiedingen krijgt van honkbal- en footballclubs, kiest hij ervoor om na zijn studie in 1949 in de nieuw gevormde NBA te gaan spelen. Hij is een hardwerkende en harde speler, en een goede rebounder. Als speler van de Waterloo Hawks, Milwaukee Hawks, Baltimore Bullets en Fort Wayne Pistons scoort hij daarnaast gemiddeld ruim tien punten per wedstrijd.
Het aantal gekleurde spelers in de NBA is begin jaren vijftig nog op een hand te tellen. Maar als coach van het universiteitsteam van Western Michigan, waar hij na zijn NBA-loopbaan gaat werken, trekt hij zich niets aan van de rassenscheiding in de Amerikaanse maatschappij. En spelers lopen met hem weg, ondanks het feit dat Boven ervoor zorgt dat ze steevast in de zwaarste competities ingedeeld worden.
‘Thrill of his life’
Tot op hoge leeftijd speelt hij zo nu en dan nog een potje basketbal. De sport die hem zoveel kansen biedt was ‘the thrill of his life’, verzekeren zijn kinderen. Enkele jaren voor zijn overlijden ontvangt Boven alsnog een klein pensioen van de NBA, net als een aantal andere spelers uit de periode van voor 1965. Hij besteedt het onder meer aan enkele vakanties, waarvoor hij de hele familie uitnodigt. Als zij hem vragen waarom hij tijdens die uitjes zo nu en dan opeens een binnenpretje heeft, glimlacht hij en grinnikt slechts: ‘NBA!’
Benieuwd naar de Groningse wortels en de emigratie van de Bovens? Wil je graag meer weten over Don Boven als NBA-speler? Dan heb je wellicht interesse in zijn uitgebreide verhaal in mijn boek.